Έτος: 2007
Σκηνοθέτης: Sean Penn
Info: Imdb, WikiPedia
Γεια σου Sean Penn με τα ωραία σου!!
Το Into the wild είναι μια ταινία για ένα νεαρό που αφήνει πίσω τα πάντα για να ακολουθήσει το όνειρο του: ένα ταξίδι εξερεύνησης στη φύση, τόσο της νότιας όσο και της βόρειας Αμερικής, με τελικό προορισμό την Αλάσκα. Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο best seller, το οποίο με τη σειρά του, είναι βασισμένο σε μια πραγματική ιστορία. Τι σας έχω πει μέχρι τώρα που δεν ξέρατε; Tίποτα. Χαίρομαι.
Θα έλεγα ότι αν είχαμε μόνο τον ήρωα και τις escapist απόψεις του, θα ήταν μια απλή ταινία με φοβερά τοπία, που θα σας άφηνε στο τέλος μια αίσθηση μπροσούρας υποψήφιων τοποθεσιών για χειμερινές διακοπές. Έλα όμως που ο ήρωας συναντά κάτι χαρακτήρες διαμάντια στο δρόμο του; Kαθένας τους και από μια διαφορετική ιστορία. Και ξαφνικά το roadmovie λαμβάνει σάρκα και οστά. Και φχαριστιέσαι κάθε στιγμή και δε θες να τελειώσει...
Η φωτογραφία είναι πολύ καλή, οι ερμηνείες top notch, το σενάριο επίσης καλό, το μοντάζ προσεγμένο και οι διάλογοι αρκετά κομψοί (με κάποιες μικρές κοιλίτσες). Τη μουσική του έργου έχει αναλάβει ο Eddie Vedder των Pearl Jam, πετώντας μέσα και μερικά classics, όπως Creedence Clearwater Revival...
Στην ταινία δε θα βρείτε κάποια Νέα Μεγάλη Φιλοσοφία, ή κάποια νέα θεώρηση των πραγμάτων. Το πραγματικό θαύμα δε κρύβεται στην ιστορία του ήρωα, αλλά στις ψυχές των συνταξιδιωτών του.. Και εκεί ακριβώς στοχεύει ο Sean Penn, ελπίζοντας ότι το κοινό του θα αποτελέσει ικανούς συνοδοιπόρους ενός ανήσυχου νεαρού που θα αυτονομαστεί Alexander Supertramp!
Δείτε την.
(Ναι, είμαι λίγο χίππης.)
Το Into the wild είναι μια ταινία για ένα νεαρό που αφήνει πίσω τα πάντα για να ακολουθήσει το όνειρο του: ένα ταξίδι εξερεύνησης στη φύση, τόσο της νότιας όσο και της βόρειας Αμερικής, με τελικό προορισμό την Αλάσκα. Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο best seller, το οποίο με τη σειρά του, είναι βασισμένο σε μια πραγματική ιστορία. Τι σας έχω πει μέχρι τώρα που δεν ξέρατε; Tίποτα. Χαίρομαι.
Θα έλεγα ότι αν είχαμε μόνο τον ήρωα και τις escapist απόψεις του, θα ήταν μια απλή ταινία με φοβερά τοπία, που θα σας άφηνε στο τέλος μια αίσθηση μπροσούρας υποψήφιων τοποθεσιών για χειμερινές διακοπές. Έλα όμως που ο ήρωας συναντά κάτι χαρακτήρες διαμάντια στο δρόμο του; Kαθένας τους και από μια διαφορετική ιστορία. Και ξαφνικά το roadmovie λαμβάνει σάρκα και οστά. Και φχαριστιέσαι κάθε στιγμή και δε θες να τελειώσει...
Η φωτογραφία είναι πολύ καλή, οι ερμηνείες top notch, το σενάριο επίσης καλό, το μοντάζ προσεγμένο και οι διάλογοι αρκετά κομψοί (με κάποιες μικρές κοιλίτσες). Τη μουσική του έργου έχει αναλάβει ο Eddie Vedder των Pearl Jam, πετώντας μέσα και μερικά classics, όπως Creedence Clearwater Revival...
Στην ταινία δε θα βρείτε κάποια Νέα Μεγάλη Φιλοσοφία, ή κάποια νέα θεώρηση των πραγμάτων. Το πραγματικό θαύμα δε κρύβεται στην ιστορία του ήρωα, αλλά στις ψυχές των συνταξιδιωτών του.. Και εκεί ακριβώς στοχεύει ο Sean Penn, ελπίζοντας ότι το κοινό του θα αποτελέσει ικανούς συνοδοιπόρους ενός ανήσυχου νεαρού που θα αυτονομαστεί Alexander Supertramp!
Δείτε την.
(Ναι, είμαι λίγο χίππης.)
7 comments:
Πολύ ενδιαφέρον το blog σας που μόλις ανακάλυψα!
Στο Into The Wild ο Sean Penn επαναπροσδιόρισε αυτό που λέμε "υπερσκηνοθεσία". Κάτι ανάλογο, κατά την ταπεινή μου άποψη προσπάθησε πέρσι και ο Joe Wright με λιγότερη επιτυχία.
Ωραίο το κείμενο σου. Διαφωνώ όμως πως ο ήρωας είναι απλά μια escapist περσόνα. Βιώνει τη ματαιότητα και την κενότητα αυτού του κόσμου, και σαν κάποιος καλλιτέχνης(μέσα στη μοναξιά του), παχίζει να αγκαλιάσει την ολότητα των πραγμάτων. Δεν έχει την ανάγκη ένταξης σε κάποια ομάδα(η βασική διαφορά από την hippys κουλτούρα). Νομίζω πως η ανάλυση του χρήζει εκτενέστερης προσοχής. Άλλωστε η προσωπικότητα του υπαρκτού Christopher Johnson McCandless νομίζω μόνο αδιάφορη δεν είναι...
Στα λοιπά συμφωνώ απόλυτα. Μοναδικές οι συναντήσεις σε αυτό το road movie αλλά και το παρελθόν του. Ο αντίκτυπος του είναι εμφανής πάνω του...
Χαιρετώ...
Χάρηκα. :)
Καλωσήρθες kioy!
Πάω αμέσως στα θέματα που έθιξες.
Θα μου επιτρέψεις να προσπεράσω το σχόλιο περί υπερσκηνοθεσίας μιας και ο όρος έχει κορεστεί και ο καθένας εννοεί διαφορετικά πράματα όταν τον χρησιμοποιεί.
Όσον αφορά τον ήρωα, δεν ανέφερα πουθενά ότι αποτελεί "απλά μια escapist persona". Μάλιστα είμαι 100% σίγουρος ότι δεν άφησα υπόνοια για μονοδιάστατους χαρακτήρες. Αυτό που ανέφερα είναι ότι αν εστιάσεις στο escapism του ήρωα, μπορεί να χάσεις αυτό που είναι πραγματικά αξιόλογο στην ταινία: το αντίκτυπο που έχει ο ήρωας στο περιβάλλον του.
Σχετικά με την προσωπικότητα του ήρωα, θα πρέπει να πω ότι αυτή ανήκει στο μύθο/story της ταινίας, ένα αντικείμενο με το οποίο δεν ασχολούμε τόσο σε αυτά τα reviews γιατί: α) με ενδιαφέρει πολύ περισσότερο η απόδοση και β) ελλοχεύει κινδύνους για spoilers.
Αυτά :-)
Είμαστε ανοιχτοί σε guest κριτικές! Ενδιαφέρεσαι μήπως να μας παρουσιάσεις κάποια ταινία;
Καλησπέρα και πάλι,
Κατ' αρεχάς να ζητήσω συγνώμη για τον τρόπο που παρερμήνευσα το κειμενό σου ως προς την προσωπικότητα του ήρωα...
όντως για την υπερσκηνοθεσία όλοι (ίσως) έχουμε κάτι διαφορετικό στο κεφάλι μας. Είναι όμως η μόνη έννοια τελικά; Εγώ νομίζω πως με την άσχημη χρήση των λέξεων γενικότερα όλες οι έννοιες έχουν υποστεί το πλήρωμα του άκυρου καυθημερινού λόγου. Και υπό αυτά τα πλαίσια, ένας νέος διάλογος, ίσως είναι απαραίτητος για να επαναπροσδιορίσει το νόημα στο καθετί. Όχι τερματικά, άλλωστε ίσως να μην υπάρχει τερματική Ιθάκιη. Αλλά ένας επαναπροσδιορισμός που θα γίνει οδηγός σε μια βαθύτερη εξερεύνηση...
Ο καθένας αναπτύσσει την όποια κριτική-παρουσιάση περιστρεφόμενος από συγκεκριμένες(ή και μη συγκεκριμένες) αρχές. Στα πλαίσια των δικών σου(αυτών που ανέφερες τουλάχιστον) είναι πολύ λογικό (και σεβαστό) να μην θες να αναφερθείς αναλυτικότερα στο plot αλλά και στα κομμάτια της δραματουργίας που ίσως "έδιναν" το plot...
Ευχαριστώ πολύ για την πρόταση για κάποια κριτική. Αλλά δεν ξέρω τι νόημα θα είχε απ τη στιγμή που κρατάω ο ίδιος κινηματογραφικό ιστολόγιο. Δεν ξέρω αν πέρασες; Γράφω ακατάπαυστα (μπούρδες) για ταινίες που αγαπάω αλλά και για άλλες που δεν αγαπάω τόσο. Προσπαθώντας να μεταφέρω τον δικό μου "σινεθεατικό" παλμό που μου προκαλεί μια ταινία. Την αντίχηση ενός κειμένου, ενός έργου Τέχνης, στα σπήλαια του δικού μου κόσμου. Πάντως παρ' όλα αυτά, αν επιθυμείτε να φιλοξενήσετε κάποια κριτική είναι πολύ τιμιτικό!
Αλλά το σημαντικότερο νομίζω είναι ο διάλογος πάνω σε αυτό που αγαπάμε. Τον κινηματογράφο, και η αλληλλεπίδραση που δίνει ποιοτικότερη διάσταση σε αυτό!
Μετά τιμής
Σχετικά με το guest review, μην αγχώνεσαι. Επειδή ακριβώς πρόσεξα ότι ασχολείσαι και έχεις μεράκι, θεώρησα καλό να σου δώσω μια ανοιχτή πρόσκληση για review οποιασδήποτε ταινίας θέλεις, οποτεδήποτε θες.
Φυσικά την κριτική αυτή μπορείς να την ανεβάσεις και σε όποιο άλλο blog θες (προσωπικό κ μη). Δεν θα σε κυνηγήσουμε για copyrights εδώ :-)
Δύο (γαστρονομικές) παρακλήσεις μόνο:
α) καλό θα είναι η κριτική να είναι φρέσκια..
β) θα ήθελα να τη συνοδεύσουμε με ένα μικρό profile του αρθρογράφου (με links στο/στα blogs σου κλπ.)
Σκέψου το λοιπόν και μας λες!
Καλησπέρα.
Έχω ένα κείμενο για το The Wrestler του αγαπητού μου Arronofsky. Αν θέλετε να μπει πρωτίστως εδώ θα ήταν χαρά μου... Στείλε μου ένα mail αν είναι με το τι ακριβώς εννοείς με το "β) θα ήθελα να τη συνοδεύσουμε με ένα μικρό profile του αρθρογράφου (με links στο/στα blogs σου κλπ.)"
Ένα mini βιογραφικό ας πούμε;
Και λοιπές λεπτομέριες. (Που ας πούμε θα στείλω το κείμενο κλπ).
όχι πολύ σχετικό σχόλιο. Ο πρωταγωνιστής της ταινίας Emile Hirsch κράτα ένα δεύτερο ρόλο στο Milk που πρωταγωνιστεί ο Penn
Ωραία ταινία, την οποία είχα την ευκαιρία να την δω, στο περσινό φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Μικρή και "προσωπική" λεπτομέρεια, η συμμετοχή της Jena Malone (το κορίτσι του Jake Gyllenhaal στο εκπληκτικό Donnie Darko).
Και μιας και ο λόγος για το επίκαιρο The Wrestler, δείτε και αυτό:
http://chimeres.gr/blog/2009/02/05/wrestler/
Post a Comment