Watchmen

Τίτλος: Watchmen
Έτος: 2009
Σκηνοθέτης: Zack Snyder
Info: Imdb, WikiPedia

Ο σκηνοθέτης των «300» Zack Snyder, παρουσιάζει την κινηματογραφική μεταφορά του πολυβραβευμένου graphic novel των Alan Moore (V for Vendetta) και Dave Gibbons.


Νέα Υόρκη, 1985: Σ’ έναν εναλλακτικό κόσμο, βυθισμένο στο σκοτάδι και την παράνοια, η Αμερική βρίσκεται στα πρόθυρα πυρηνικού πολέμου με τη Σοβιετική Ένωση.

Ένας ανεξήγητος νόμος διατάζει τους υπερήρωες να μην πετάνε, να μην σκαρφαλώνουν, και εν ολίγοις να σταματήσουν να σώζουν τον κόσμο. Έτσι, όλοι οι υπερήρωες πλέον έχουν αναγκαστικά αποσυρθεί και έχουν τραβήξει ο καθένας το δρόμο του, αφήνοντας πίσω τους την παλιά ζωή τους.

Ο μόνος που δεν έχει διαγράψει το παρελθόν του είναι ο μασκοφόρος Rorschach, ένας μασκοφόρος ντετέκτιβ, που συνεχίζοντας να ζει στις σκιές και να πολεμά το έγκλημα θεωρείται απ’ όλους ψυχοπαθής.


Μήπως ήρθε η ώρα οι Watchmen να αναλάβουν ξανά δράση; Αυτό, τουλάχιστον φαίνεται να πιστεύει ο Rorschach, που αποτελεί τη «φωνή» του στόρι και καταγράφει τα πάντα σ’ ένα ημερολόγιο με την ευχή κάποτε να διαβαστεί. Καθώς οι σύντροφοί του ξαναφορούν σιγά σιγά τους μανδύες τους και με τη βοήθεια κάποιων φλας μπακ, μαθαίνουμε την ιστορία και το ποιόν του καθενός.

Μετά λοιπόν από τη χρήση μιας περιεκτική σεκάνς ως ιστορικής ανασκόπησης στο ξεκίνημα, περιγράφεται χωρίς λόγια η τροποποιημένη σε σχέση με αυτά που γνωρίζουμε πραγματικότητα, με την προσθήκη φυσικά των Watchmen σε κρίσιμα γεγονότα.

Έτσι για παράδειγμα, ο Comedian ήταν αυτός που δολοφόνησε τον J.F. Kennedy, ενώ μαζί με τον Dr.Manhattan κατατρόπωσαν τους Βιετκόνγκ, στον πόλεμο του Βιετνάμ. Γι’ αυτό και ο Nixon (χωρίς πια την ύπαρξη του σκανδάλου Watergate) υπηρετεί την τρίτη του θητεία στην προεδρία της Αμερικής.

Ο σκηνοθέτης έτσι αποφασίζει να θυσιάσει μια ολόκληρη ώρα για να εισάγει τους χαρακτήρες και το παρελθόν τους. Η δράση και η αφήγηση καλύπτονται ως επί το πλείστον από φιλοσοφικές ατάκες βαρυσήμαντα ειπωμένες, με φόντο βεβαίως τα απαραίτητα ειδικά εφέ. Οι ιδέες που αναπτύσσονται στο βίαιο Watchmen, είναι ευπρόσδεκτα σοκαριστηκές και οι ήρωες του ξαφνιάζουν αλλά και ξαφνιάζονται.


Ο Zack Snyder προσπαθεί να υπηρετήσει φιλότιμα τις εικόνες και τα λόγια του πρωτότυπου κειμένου, αλλά οι κακές συνήθειες του παρελθόντος, φαίνεται να τον ακολουθούν κι εδώ.

Ο εύκολος εντυπωσιασμός, η αστάθεια στον ρυθμό και τα εμφανής επιτηδευμένα slow motion, δεν προσθέτουν αλλά αντίθετα δυστυχώς αποσυντονίζουν τον θεατή. Κρίμα διότι το Watchmen μόνο ως ένα ακόμη comic book δε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.

Κάτι που φαίνεται να προέβλεψε ο Alan Moore, που υποψιασμένος πια, από παλαιότερα είναι η αλήθεια παθήματα, δεν είχε καμία απολύτως καμία ανάμειξη στην δημιουργία της ταινίας, αποσύροντας το όνομά του από παντού.


Αυτό είναι εν κατακλείδι το Watchmen, που έχει επηρεάσει τόσο πολλούς δημιουργούς, όντας το μοναδικό graphic novel που έχει κερδίσει το βραβείο Hugo, το αντίστοιχο δηλαδή Νόμπελ της λογοτεχνίας του φανταστικού, ενώ έχει βρεθεί στη λίστα του «Time», με τα σημαντικότερα μυθιστορήματα όλων των εποχών…