Έτος: 2008
Σκηνοθέτης: Bertrand Bonello
Info: Imdb, WikiPedia
Κατέβηκα χθές στις νύχτες πρεμιέρας και παρακολούθησα τη νέα ταινία του Bertrand Bonello με τίτλο "Περί Πολέμου". Γνωστό έργο του ίδιου σκηνοθέτη είναι ο Πορνογράφος.
Ο πρωταγωνιστής της ταινίας έχει κουραστεί από την αστική ζωή και αναζητά μια διέξοδο. Γίνεται μέλος ενός κοινοβίου όπου και διδάσκεται πώς να κατακτά τις απολαύσεις που θεωρεί δεδομένες ο σύγχρονος άνθρωπος. Μέσα από αυτές τις μάχες, θα προσπαθήσει να ξανακερδίσει την αυτοεκτίμηση του καθώς και τη γαλήνη που τόσο επιθυμεί. Η επιστροφή όμως στην πόλη και στην κανονική του ζωή δε θα είναι ομαλή...
Καθ'όλη τη διάρκεια της ταινίας, ο θεατής παρακολουθεί τις εξελίξεις μέσα από τα μάτια και την καρδιά του "νοσηλευόμενου" πρωταγωνιστή. Ο σκηνοθέτης δεν ασχολείται σχεδόν καθόλου με τον περίγυρο του. Γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα για το "γιατί" και το "πώς". Βιώνουμε απλά μία-μία τις "εποχές" της συναισθηματικής κατάστασης του κεντρικού ήρωα, χωρίς αυτό το ταξίδι να αποτελεί κάποιο κομμάτι σε ένα μεγαλύτερο πάζλ, ή κάποιο στοχευμένο σχόλιο προς την καθημερινή μας ζωή.
Τα συν:
- Ο σκηνοθέτης έχει πολύ ιδιαίτερο/χαρακτηριστικό στυλ. Αντιλαμβάνεσαι ταινία του από δείγμα 1 λεπτού :-)
- Ενδιαφέρουσες όλες οι "εποχές" του ταξιδιού του ήρωα
Τα πλήν:
- Καμμιά φορά οι εγκεφαλικοί διάλογοι καθώς και μερικά χαζο-αστειάκια σε έβγαζαν από το trip.
- Τα tributes στις ταινίες που άρεσαν στον πρωταγωνιστή δεν παρουσιάστηκαν με κομψό τρόπο. Ήταν λίγο... κιτς.
Συμπέρασμα: Η ταινία είναι ενδιαφέρουσα αλλά μέτρια.
No comments:
Post a Comment